De Arabische Lente, bevolking en kunst.
Voor het jaar 2011 besteedden westerse media weinig aandacht aan de geringe ontplooiingskansen voor jongeren in de Arabische wereld. Begin 21e eeuw studeerden er in Egypte jaarlijks zo’n 7.000 mannen en vrouwen af, terwijl ernaar zo’n 2000 banen beschikbaar waren.Veel gewone Egyptenaren voelden zich in hun maatschappelijk functioneren ernstig gefnuikt door corruptiepraktijken van ambtenaren of door de activiteit van geheime diensten. Dat verklaarde een hoop de groeiende aanhang van de moslim broederschap. Met liefdadigheidswerk wonnen de islamieten zieltjes, niet alleen onder de allerarmsten, maar ook onder advocaten, docenten en zakenlieden.
Lange tijd bleek er in het Midden-Oosten geen kans te bestaan voor een bloei van vrijheid en democratie.Velen hunkerden naar een een leven zonder angst.’Willen we werkelijk tot in de lengte der dagen met dit soort moordlustige regimes blijven zitten? Het wordt tijd voor een politieke aardbeving in de wereld.
Van Oudsheusden, J., (2012) Een kleine geschiedenis van het Midden-Oosten, (p.171) Amsterdam; Bert Bakker.
Op 17 december 2010 stak de Tunesische straatverkoper Mohammed Bouazizi zichzelf in brand. Een daad waarmee hij niet alleen zichzelf maar ook zijn land in vuur en vlam zette. Het zorgde voor een kettingreactie: in verschillende landen ontstonden er massaal volksopstanden. De vonk sloeg over naar Libië, Egypte, Yemen en nog vele andere Arabische landen waar mensen de straat op gingen.
De gehate dictaturen van Tunesië, Libië, Egypte, en Yemen werden een voor een omver geworpen. Gedreven door idealen vocht het volk voor vrijheid en leek daarin te slagen.
Na tientallen jaren van onderdrukking, angst en marteling wist het de bloedigste tirannen van de 20e eeuw te verdrijven. De Arabische lente is begonnen schreef de Amerikaan Marc Lynen (2011) in het blad Foreign Policy.
Can, S., De Arabische storm;vijf jaar na de lente,
(p.17) Amsterdam: Lebowsky publisher.
http://www.alartemag.be/art/arabische-street-art-revolutie/
Sinds de Arabische lente is de Arabische straatkunst explosief doorgebroken. Eerder was graffiti vrij zeldzaam in de Arabische landen. Nieuwe street art-vormen ontwikkelden zich in Egypte, Syrië, Libië en zelfs in het conservatieve Saoedi-Arabië. Muurschilderingen, graffiti en het gebruik van sjablonen zijn symbolen van de revolutie geworden en hebben die opstand tegelijkertijd een iconische visuele taal bezorgd, die in de openbare ruimte resoneert. Deze kritische, creatieve expressiemiddelen gebruiken jongeren om hun frustraties over en protesten tegen de politieke onderdrukking en tegen de machthebbers te uiten.
Caïro, Egypte,
17 december 2011. Een vrouw wordt door een groep Egyptische soldaten meedogenloos in elkaar geslagen. Ongetwijfeld een markant beeld van de Arabische Lente in Egypte, dat de geschiedenis zal ingaan als een hernieuwde fase in de gewelddadige onderdrukking van de vrouwen… door de mannen. De Arabische Lente wordt stilaan een nachtmerrie voor de vrouwen.
 |
| Aanval op Tharirplein. |
 |
| Graffiti als reactie. |
Pakistan, Afghanistan, Saoedi Arabië, Jemen, zelfs in Libië waar de vrouwen onder Gaddafi een relatieve vrijheid genoten, wordt de klok terug gedraaid. Hetzelfde overkomt thans de vrouwen van Egypte.
Schwarzer,A., (2011, december 24), Arabische lente wordt ijstijd voor vrouwen, Brabosh.Retrieved from: https://brabosh.com/2011/12/24/pqpct-f39/
Ballerina’s in Cairo weigeren zich door de recente terroristische aanslagen in hun stad te laten intimideren. Dat meldt de BBC. Via social media verspreiden de zogeheten Ballerina’ s of Cairo foto’s en video’s waarin zij dansend door de straten van de Egyptische hoofdstad gaan. Op deze manier willen de ballerina’s de publieke ruimte terugwinnen en de inwoners van de Egyptische hoofdstad een boodschap van hoop geven.
Anonymos, (23 -12-2016), Cultuur, Maatschappij, nieuws van de vooruitgang, Utrecht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten