Als je dan zo lekker bezig bent om het hoe, wat en waarom een onderwijsproject te volgen in Ghana (tijdens je felbegeerde herfstvakantie) op een rij te zetten dan gebeurd er natuurlijk iets in het turbulente leven wat niet onvermeld kan blijven.
Een flink aantal weken terug werd ik door de gymsectie gevraagd om mee te gaan naar Olympic Moves, een groot sportevenement waar scholen strijden voor een prijs. Olympic Moves laat scholieren tussen de 12 en 19 jaar kennismaken met diverse vormen van sport en laat hen het plezier van samen sporten beleven. In een sfeer van Olympische waarden en passend bij de belevingswereld van jongeren kunnen zij zich via Olympic Moves fysiek, maar ook sociaal verder ontwikkelen. Er doen inmiddels ruim 300 middelbare scholen aan mee, wat bijna de helft is van alle scholen in Nederland.
De voorrondes vonden plaats in Alkmaar, dus een bus vol met scholieren van het don Bosco College kwam naar Alkmaar en ik had een thuiswedstrijd. De openingsceremony was in de Meent en vandaar uit vertrok ieder team naar zijn sportdiscipline. Ik was ingepland voor een lange dag bij de 2 dansteams. Het team 1-2-3 (onderbouw) Urban Project genaamd en het bovenbouw team X-plotion zouden gaan strijden in naam van het Don Bosco College. De teams zijn in hun vrije tijd verbonden aan een professionele dansclub.
Uiteraard vond ik dat superleuk dat ik gevraagd werd want wie mij een beetje kent weet dat ik voor mijn ‘kinderdagverblijfperiode’ jarenlang een eigen musicalstichting heb gehad waarin dans een onderdeel was, geleid door een professionele dansjuf. Bovendien heb ik zelf ook km’s afgelegd op de dansvloer op clubs en in mijn vrije tijd.
Onze teams vertrokken naar een school in Daalmeer waar een theaterzaal in de school was gebouwd. We waren de eersten. De meiden draaide warm en ik trok mijn stoute schoenen aan om te vragen of ik foto’s mocht maken voor mijn studie. Dat mocht.
Wat op viel was hoe de meiden elkaar coachen en de keiharde discipline die zij hadden.
De zaal stroomde vol en de meiden gingen zich omkleden. Ondertussen begon ik ook peentjes te zweten want het ging om het fotograferen van een donkere zaal met een stel bewegende meiden. Fototechnisch gezien een pittige uitdaging.
De meiden van de onderbouw verschenen tiptop gekleed in jasjes met legerprint en zwarte broek met witte bies. Supergrappig ik had die dag ook mijn zwarte broek met witte bies aan. Een goed begin is het halve werk.
Bam! Daar werd even geknald. Het optreden was tot in de puntjes verzorgd, van moves tot mimiek; elk stukje lichaam deed mee.
Ik was verbaasd over het hoge niveau van de groepen die deelnamen aan de Olympic Moves. Ik schoot over de 1000 foto’s. Wat een ervaring.
De jury had zich onder het publiek gevoegd en had het wonder aanschouwd. Tijdens het beraad van de jury was er voor de scholieren nog even tijd om een battle te doen tegen elkaar op de dansvloer.
De uitslag sloeg in als een bom. The Urban Project was 1e in hun categorie en X-plotion was tweede. Wauwie! Ik ging met een stel winnaars mee naar huis! ‘We’ waren door naar de volgende ronde.
Dat ik mee zou gaan naar de volgende ronde stond toen al vast.
We vertrokken om 7.00 met de bus richting Papendal daar vond op een festivalterrein de openingsceremonie plaats. Het hele veld stond vol met zeker 6000 leerlingen. Het was goed georganiseerd en gezellig. Vanuit Papendal vertrokken de dansteams naar Velp naar Studio 26. Een theaterzaal met aanverwante spiegelzalen waar de dansers zich konden mooi maken en opwarmen. Onze teams rokken wederom hun danspak weer aan. Ook het bovenbouw team X-plotion had een moderne kleding uit gezocht. De meiden droegen allemaal het zelfde dat maakte de dans evenwichtiger en het had een prima uitstraling. De haren werden gekamd tot in een paardestaart en het gezicht werd licht voorzien van make up.
Alle teams deden vol passie hun streetdance en naarmate de tijd vorderde werd het niveau steeds hoger. Alhoewel de meiden in grote getalen aanwezig waren was er hier en daar ook een jongen te bewonderen om zijn skills and moves.
De uitslag werd bekend gemaakt. Ik betrapte mijzelf er op dat ik mij niet kon voorstellen dat je zo’n evenement kon winnen. De meiden van de onderbouw sloegen de plank mis. Balen! Ondanks een steengoed optreden geen prijs. Vervolgens werd er met spanning afgewacht op de uitslag van de bovenbouw groepen. En de winnaar issss….X-plotionnnnn! Man,man,man, het dak ging er af! En terecht. Na jaren keihard bikkelen met de groep, de inzet, de disciplines, the skills, the moves…alles viel op z’n plek.
En ik was getuige met fototoestel.
Na een overwinningsdans met docenten van een andere school met een winnend team (hoe dat nou weer kwam weet ik niet) vertrokken wij als een speer naar het hoofdpodium in Papendal. Het winnende team moest nog een keer optreden. Dat was ook spannend! Op het hoofdpodium, in de buitenlucht en een veld vol met mensen. ook dit ging perfect en de blijdschap straalden van de koppies.
Het was een topdag en wat zijn de docenten van het Don Bosco College uit Volendam trots op de kanjers van de dansteams!
