Tip
Louman heeft een tip voor al die schrijvers die hun manuscript naar een uitgeverij opsturen in de hoop ontdekt te worden.
"Besteed aandacht aan de brief die je bij je manuscript doet. Maar hou het zakelijk. Maak die brief vooral niet te lang, ik krijg wel een lappen tekst van vier A4-tjes. Dat is niet positief. En vermijd emoties, het gaat om het manuscript."
"En het zou fijn zijn als we lezen waarom hij of zij Nieuw Amsterdam heeft uitgekozen. Hoe hij of zij in het fonds past. Dat zou meteen opvallen, maar het gebeurt heel weinig. Het is toch een soort sollicitatie. Als je tien dezelfde liefdesbrieven uitstuurt, kun je niet verwachten dat je liefde beantwoord wordt.
Louman houdt zich ook bezig met het acquireren van nieuwe auteurs. Nieuw bloed. Broodnodig voor een uitgeverij. Over het binnenhalen van nieuwe schrijvers gaan we het hebben. En dan vanaf het nulpunt. De slushpile. Een begrip in de boekenwereld. De slushpile is de stapel ongevraagd opgestuurde manuscripten.
"Wij krijgen ongeveer twee manuscripten per dag opgestuurd, en in al die tijd dat ik hier zit, ongeveer vijf jaar, heb ik uit die stapel één roman uitgegeven. Er komen ook manuscripten binnen met een briefje: ik ken uw auteur die en die, en die vertelde me dat ik mijn boek naar u moest sturen. Dat via via benaderen komt heel vaak voor en is een belangrijke manier van acquireren. Maar de slushpile bestaat echt uit manuscripten van totale vreemden."
Men denkt vaak dat we al die manuscripten gewoon weggooien, maar dat is echt niet zo. Al krijgen de meeste mensen wel de gewone afwijzingsbrief, anders is het geen doen. Soms doe ik er een persoonlijk briefje bij om die persoon een hart onder de riem te steken. Bij een aantal manuscripten die we retour zenden, doen we een wat uitgebreider briefje met redenen van afwijzing en tips. Dat zijn manuscripten die opvielen, en waar wellicht nog iets in zit."
(REIJMER, L., De Volkskrant, 2012.)
HOE VAL JE OP IN DE SLUSH PILE (DE ONGEVRAAGDE MANUSCRIPTENSTAPEL)?
'STUUR VOORAL GEEN HYSTERISCHE BRIEF MEE. WE KRIJGEN ECHT BIZARRE DINGEN. ALS IK HET SECRETARIAAT HYSTERISCH HOOR LACHEN, WEET IK DAT ER WEER IETS IS BINNENGEKOMEN. EEN PAAR JAAR GELEDEN WAS DAT EEN ROZE DOOS, MET MIJN NAAM EN 'VERTROUWELIJK' EROP. ALS VRIJGEZEL DENK JE DAN: DIT IS MIJN KANS. TOEN IK DE DOOS OPENDE, BLEEK ER EEN MANUSCRIPT MET BEDWELMENDE PARFUMGEUR IN TE ZITTEN, VERPAKT IN WATTEN. DE SCHRIJFSTER HAD OOK FOTO'S TOEGEVOEGD WAAROP ZE EEN ULTIEME POGING TOT VERLEIDELIJKHEID DEED. ALS DE WANHOOP ERVAN AFDRUIPT, WEET JE DAT EEN MANUSCRIPT NIETS IS.
'DE SLUSH PILE IS OOK ZO'N ROMANTISCH BEELD VAN HET UITGEVERSVAK, MAAR ONTZETTEND ACHTERHAALD. WE VINDEN HOOGUIT EEN KEER IN DE TWEE JAAR EEN POTENTIEEL BOEK IN DE ONGEVRAAGDE MANUSCRIPTENSTAPEL. DAT ZAL NOG MINDER WORDEN, OMDAT TALENTVOLLE, BEGINNENDE SCHRIJVERS ZICH STEEDS VAKER LATEN VERTEGENWOORDIGEN DOOR AGENTEN. DIE HELPEN ZE VERVOLGENS EEN UITGEVER TE VINDEN. VOORHEEN WAREN UITGEVERS DE FILTER, NU VERVULLEN AGENTEN OOK DIE FUNCTIE.'
(REIJMER, L., De Volkskrant, 2012.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten