De volgende acties staan te gebeuren: aanvragen van een visum, informatie aanvragen over inentingen en het kopen van de juiste kleding. Jullie begrijpen dat dit laatste probleem mijn fijnste luxeprobleem is.
De dames in Ghana dragen jurken en rokken. De rokken mogen geen splitten hebben en vallen tot op de enkels. De zogenaamde maxi jurk. De knieën zitten keurig ingepakt. Dat is vrij lastig voor iemand zoals ik die in de vrije tijd, als het erg warm is, een hemdje, korte sportbroek, slippers draagt als het heet is. Mijn knieën zijn algehele vrijheid gewend. Als ik een rok aan heb gaat deze direct na het zitten in één hijs tot boven de knie om de eerste zonnestralen o te vangen. Dat kan ik daar beter niet doen. In de filmpjes die getoond werden tijdens het voorbereidingsweekend zien de Ghanese docenten er keurig uit. De dames dragen prachtige jurken (sjiek) en de heren dragen overhemden en pantalons. Wij kunnen eenvoudigweg niet achterblijven.
Schoeisel moet stevig en dicht zijn. Thuis loop ik op slippers of op blote voeten, maar dat mag niet want kleine wondjes kunnen tot grote problemen leiden. Ziekenhuizen en doktoren zijn kilometers verderop gesitueerd, voorkomen is beter dan genezen.
Verder is het even stil rondom Ghana. Maar stil betekent niets. Alle deelnemers zijn stuk voor stuk aan het broeden op een mooi plan om geld te werven om mee te nemen naar Ghana. Er zijn docenten van een basisschool die een Afrikaans project hebben gehouden op éen dag en sommigen zijn wel drie dagen bezig. Anderen krijgen hun zangkoor zo gek om te zingen voor geld of organiseren een fancy fair op hun sportclub. Het mooie van het verhaal is dat mensen heel goed begrijpen waar over het gaat en daarom hun steentje bijdragen.
Zelf zitten mijn collega’s en ik natuurlijk ook te broeden op een mooi plan. Mijn collega’s hebben altijd goed hun best gedaan en succes geboekt voor eerdere reizen met Edukans en het blijkt elk jaar weer een uitdaging om een mooi plan te realiseren voor een hele grote school. Een enorme klus! De eerste brainstormen staan genoteerd en nu wordt het (gouden) ei binnenkort gelegd en uitgebroed. Wij willen knallen.
Mijn persoonlijke bijdrage kan ook niet uitblijven. Gelukkig zijn er mensen in mijn kennissen- en vrienden- en werkkring die hebben gedoneerd. Schatten van mensen die een klein stukje salaris over hebben voor het onderwijs in Ghana. Mensen in het bezit van een groot hart die een mooi gebaar maken. Erg lief.
Inmiddels heb ik een opdracht voltooid en heb ik er nog een aantal te gaan. Het betreft een fotoshoot van 2 enorme honden en hun baasjes (superleuke dag in het bos) en een aantal portretopdrachten. Dierenfotografie vind ik erg leuk om te doen. Ik geef toe toen ik de twee honden zag was ik wel erg onder de indruk maar direct ‘verliefd.’ Er was een klik en de opdracht is erg goed geslaagd.
Naast deze opdrachten hoop ik nog op een klein project op een school of instelling om een ervaring rijker te worden én om een mooi bedrag mee te nemen. Dan denk ik dat ik genoeg heb en dat ik wat kan laten zien in Ghana.
