vrijdag 8 juli 2016

New York, the place to be.









Hedendaagse kunst in New York.



WAT HEEFT HET METROPOLITAN DAARTUSSEN TE ZOEKEN?

Dat vragen meer mensen zich af. Want The Met is weliswaar een van de belangrijkste kunstmusea ter wereld, met 2 miljoen objecten, maar moderne kunst was decennialang een verwaarloosd kind. Tom Campbell, sinds 2009 directeur, besloot er echter een speerpunt van te maken: hij lanceerde het plan voor een apart filiaal, Met Breuer. The Met trekt er jaarlijks 17 miljoen dollar voor uit.


WAAROM INVESTEREN IN IETS WAAR AL ZES ANDERE MUSEA IN ZIJN GESPECIALISEERD?


Om tentoonstellingen te maken 'die waarschijnlijk alleen The Met kan maken', zoals Sheena Wagstaff, hoofd van de nieuwe afdeling Moderne en Hedendaagse kunst (en afkomstig van Tate Modern in Londen), het tijdens een voorbezichtiging van Met Breuer verwoordde. The Met kan putten uit een collectie 'die vijfduizend jaar en alle hoeken van de wereld' beslaat. En kan daarmee moderne kunst in een historische context plaatsen én laten zien dat er kunst buiten de westerse canon bestaat, zoals Wagstaff ook deed in Tate Modern. Bij The Met stelde ze er conservatoren moderne en hedendaagse kunst voor aan, met specialismen in het Midden-Oosten, Noord-Afrika en Turkije, Zuid-Azië en Latijns-Amerika.

HOE GAAT DAT ERUIT ZIEN?

Met de twee openingsexposities toont het museum zijn mission statement. In Unfinished onderzoekt The Met het fenomeen van het onvoltooide kunstwerk van de vroege Renaissance tot heden, van Jan van Eyck via Gustav Klimt tot Cy Twombly. Met het retrospectief van de Indiase Nasreen Mohamedi (1937-1990) en haar abstracte potloodtekeningen werpt het museum een ander licht op het zo Amerikaans geachte minimalisme. Het gaat The Met erom lijnen te trekken, dieper de geschiedenis in en verder de wereld over. Dat is althans één kant van het verhaal.

WANT EEN ANDERE REDEN IS?

Net als veel andere musea die zijn geworteld in het verleden tracht The Met aan te haken bij het heden. Wie nu de aansluiting mist, creëert een mogelijke lacune in de toekomst. Bij The Met speelt nog een ander argument een rol: een fors groeiend aantal van alle verzamelaars koopt hedendaagse kunst. Een museum moet daarin meegaan wil het bezoekers, schenkers en bestuurders aan zich blijven binden. Hedendaagse kunst als overlevingsstrategie; Campbell windt er geen doekjes om.

WAAROM HEDENDAAGSE KUNST DAN 'WEGSTOPPEN' IN EEN DEPENDANCE?

The Met

Het Metropolitan Museum of Art werd in 1870 geopend en heeft een collectie van twee miljoen werken, verdeeld over zeventien afdelingen die de hele cultuurgeschiedenis beslaan, van tempels uit het oude Egypte tot aan modern design.
Met Breuer is fase 1 van het aanvalsplan. Fase 2 behelst de bouw van een nieuwe vleugel voor moderne kunst aan de Central Park-zijde van The Metropolitan. Tot die tijd huurt The Met voor acht jaar de dependance Met Breuer. 'The Met moet zichzelf positioneren als een potentiële ontvanger van grote giften op dit terrrein', zei Campbell onlangs tegen tijdschrift The New Yorker. 'Het is lastiger om 100 miljoen dollar aan fondsen te verwerven voor een enkel kunstwerk, dan 600 miljoen dollar voor een vleugel voor moderne kunst.' De vleugel zal inspireren tot nieuwe schenkingen -geld en kunstwerken - hoopt hij. 'Als we de vleugel herbouwen gaan niet alle giften naar het MoMA.'

DUS THE MET GAAT HET MOMA FEL BECONCURREREN?

Het Metropolitan zal misschien niet achter dezelfde kunstwerken aanjagen als het MoMA. Maar wel achter dezelfde rijke mecenassen. En achter dezelfde schenkgrage kunstverzamelaars. Reken maar.
  ,10 maart 2016,nog meer moderne kunst in New York, De Volkskrant.)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten