(Bron: ANP, 17 -08- 2013, Ai Weiwei maakt landkaart met 1800 blikken babyvoeding,
De volkskrant.)
Weiwei maakt protest land van babyvoeding.
Ai Weiwei maakt landkaart met 1800 blikken babyvoeding.
De Chinese kunstenaar en dissident Ai Weiwei heeft een metersgrote kaart van China gemaakt met meer dan 1800 blikken babyvoeding. Het werk is vrijdag gepresenteerd in Hongkong. Het stelt de controverses rond babymelkpoeder in China aan de kaak.
*Het stuk gooien van een Antieke vaas.(fotoreeks.)
Als pleitbezorger van politieke en maatschappelijke vrijheid, heeft Ai Weiwei het niet makkelijk in zijn vaderland. In zijn kunst, waarin hij -net als Duchamp- vaak ready-mades gebruikt, zit een duidelijke sociale boodschap. Hij maakt assemblages van gebruikte, oude krukjes en tafels, installaties met Chinese vazen en gebruikt traditionele materialen als porselein. Daarmee stelt hij de waarden van kunst en cultuur ter discussie en probeert veranderingen tot stand te brengen.
IIn 1995 liet Ai een eeuwenoude vaas kapot vallen, Dropping a Han Dynasty Urn. Ook andere historische
beeldenstorm
 |
| Ai Weiwei - Dropping a Han-Dynasty Urn 1995 |
objecten, dragers van Chinese nationale trots, vielen bij wijze van statement uit zijn handen. Met de fotoserie van deze actie lijkt Ai een einde te willen maken aan de wijze waarop men omgaat met de eigen culturele traditie. Deze iconoclastische daad, het vernietigen van waardevol Chinees cultureel erfgoed, kan je zien als een oproep om af te rekenen met de huidige machtsstructuur. Maar het gebaar verwijst ook naar de iconoclastische traditie van het oude communistische China, waarin Mao Zhedong de oude cultuur van China liet afbreken om een nieuwe communistische heilstaat te maken: de Culturele Revolutie.
*Ai Weiwei en vluchtelingen
In het Amsterdamse Foam Fotografiemuseum zijn vanaf nu werken van de Chinese kunstenaar en activist Ai Weiwei te zien. De tentoonstelling #SafePassage gaat vooral over vluchtelingen en migranten die hun leven riskeren door naar Europa te vertrekken, vaak zonder succes. In het museum zijn duizenden foto’s opgehangen.
Bijzonder detail is dat Weiwei alle afbeeldingen met zijn mobiele telefoon heeft gemaakt. Veelal spontane kiekjes die laten zien hoe vluchtelingen leven in de verschillende kampen. De kunstenaar wil daarmee duidelijk maken hoe groot de vluchtelingencrisis in Europa is en dat de situatie niet moet worden onderschat.
*zonnebloempitten
Ai Weiwei past ook traditionele technieken en productieprocessen toe, en zijn kunst heeft een sterk sociale component. In 2010 werd Ai Weiwei in het westen bekend met zijn installatie Sunflower Seeds in Tate Modern. Hij bedekte de vloer van de grote Turbinehal met miljoenen handgemaakte zonnebloempitten van porselein. Net als porselein, zijn ook zonnebloempitten belangrijk in China. De pitten worden veel gegeten, maar ze hebben ook een traditionele, symbolische betekenis. En tijdens de hongersnood onder Mao waren kool en zonnebloempitten vrijwel de enige voedselbronnen.
In 2014 maakte Ai Weiwei voor de tentoonstelling 'Trace' in Alcatraz, de voormalige gevangenis bij San Francisco, 175 portretten van politieke activisten als Edward Snowden, Chelsea Manning en Nelson Mandela. Ai noemt deze zogenoemde 'dissidenten' de 'helden van onze tijd'. Deze portretten maakte hij van legoblokjes.
Aansluitend werden bezoekers met Yours Truly uitgenodigd om ansichtkaarten te schrijven voor de gevangenen die in de installatie TRACE zijn afgebeeld. De kaarten zijn voorzien van afbeeldingen van planten en dieren die de naties symboliseren waar de gevangen worden vastgehouden.
vogelnest
Ai Weiwei werkte met de architecten Herzog & de Meuron nauw samen aan een spectaculair ontwerp voor een nieuw Olympisch Stadion in Beijing. Dat stadion is gebaseerd op een tekening van Ai Weiwei, en lijkt op een open mand of een vogelnest. De constructie is opgebouwd uit gevlochten, betonnen ribben. De grondvorm is klassiek, maar de esthetiek is volkomen nieuw. In 2008 werd het revolutionaire bouwwerk voltooid. Het nestmotief sluit volgens Weiwei goed aan bij de Chinese cultuur, waarvan de structuur zowel chaos als perfectie in zich draagt.
